ضیافت

 

چه زود گذشت.انگار همین دیروز بود که جمع شدیم تا در ضیافتی از نوع اندیشه شرکت کنیم.روزهای اول برایمان سخت بود.تابستون با دهان روزه سر کلاس نشستن.اما میزبان اصلی این ضیافت خدا بود.خوئش به بچه های ضیافت کمک کرد.روز اول با دیدن آن جمعیت برایم سوال پیش آمد کدام ندا آنها را به اینجا کشانده است.چه چیزی به آنها اینگونه نیرو داده است؟با دهان روزه اینگونه کار میکنند.وقتی با آنها هم کلام میشدیم میگفتند ۴ ساعت بیشتر نخوابیده اند.وقتی از آنها میپرسیدیم چرا اینگونه کار میکنید؟چه چیزی به شما این گونه نیرو داده است با لبخند به ما جواب میدادند.اگر دقت میکردی عشق به ولایت در آنها موج میزد.همه جا سخنان رهبر به چشم میخورد.بچه ها چه با دقت میخوانند.با عشق میخوانند.میخواهند در عمق جانشان سخنان رهبرشان نقش ببندد.کمی آن طرف تر روحانی به چشم میخورد که دستان دانشجویی را در دستان خود به گرمی میفشارد وبا لبخند به او پاسخ میگوید.انگار سالهاست همدیگر را میشناسند.باز هم سوال؟کدام ندا؟ضیافت اندیشه یک ضیافت عادی نبود.ضیافتی از جنس نور بود.میزبانش خدا بود.حالا چه جور با این ضیافت وداع کنیم؟دلمان برایش تنگ میشود.انگار همین دیروز بود که ندای ضیافت ما را به اینجا کشاند.ضیافت عزیز دلمان برایت تنگ میشود.باز هم به ما سر بزن.خداحافظ ضیافت.

عید فطر

 

ماه رمضان با همه لحظات پر از معنویتش، با همه سحرهاو افطارها،شب های بزرگ قدر و جلسات پربار قرآنش،حال خوش روزه داران و خوان رحمت الهی اش،با نغمه های مناجات و ربّنایش و با همه... خیلی زودتر از آنچه فکر می کردیم به پایان رسید.

حالا دیگر نسیم خوش فطر در گلستان رحمت الهی رمضان به وزیدن گرفته و نغمه الله اکبر و الحمدلله علی ماهدانا در همه جا طنین افکنده است. خوشا به حال کسانی که در ماه رمضان به معنای واقعی کلمه مهمان خدا بوده اند و روزه دار.

عید سعید فطر آن قدر برای مسلمانان بزرگ است که از آن گفتن و شنیدن آن طور که حق مطلب را به جا بیاورد کار چندان ساده ای نیست. 

عید فطر روز اول ماه شوال و در پایان ماه رمضان است. عید فطر از مهم‌ترین جشن‌ها و اعیاد مسلمانان است. در کشورهای اسلامی، عید فطر از جمله اعیاد بسیار مهم محسوب می‌شود و معمولاً با تعطیلی رسمی همراه است. در این روز، روزه حرام است و مسلمانان نماز عید برگزار می‌کنند.  پرداخت زکات فطره در این روز بر مسلمانان واجب است.

مهمانی خدا

 

ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است. در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود، و عبادت در یکی از شب‌های آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است. زسول خدا فرمودند: در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است: «ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛ ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛ روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید. در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.
پس با نیت‌ای درست و دلی پاکیزه،‌ پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد. بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد. با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»

آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام، مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات، تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.

شهادت حضرت علی علیه السلام تسلیت باد

 

گریه بر چشم ها سنگینی می کند و هُرم سینه، لب ها را می سوزاند. بغض پشت در پشت در فرصت گریستن صف کشیده است. چراغ گریه بر افروخته شده و شعله شعله، در دل زبانه می کشد. هق هق گریه، شانه ها را می لرزاند. دیگر دل به دنبال واژه ها نمی گردد. اشک، بی بهانه سرازیر می شود.

امشب، شب ناله در فراق پدری مهربان است که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریه اش را ندیده بود. پدری دل سوز که با آه همه کودکان یتیم، شریک بود و غصه های همه را بر جان خود هموار می کرد، ولی کسی از غربت او و دردهای دلش، با خاری در چشم و استخوانی در گلو، خبر نداشت.

شب قدر مائده آسمانی

 

«شب قدر» واژه‌ای قرآنی است. این شب در قرآن، در سوره قدر، با صفت «مبارکه» یاد شده و بهتر از هزار ماه دانسته شده است. « انا انزلنه فی لیله مبارکه، لیله القدر خیر من الف شهر »
(ما قرآن را در شب مبارک فرو فرستادیم. شب قدر از هزار ماه برتر است.)
در شب قدر، همه امورات عالم اندازه‌گیری می‌شود و به تصویب حجت خدا در هر زمان می‌رسد. دقیقاً معلوم نیست شب قدر کدام شب است؛ گروهی آن را در طول سال محتمل می‌دانند و گروهی در گروهی یکی از 12 شب آخر این ماه و گروهی یکی از شب‌های بیست و یکم، بیست و سوم و نوزدهم ماه رمضان را شب قدر می‌دانند.شیعیان نیز عموماً شب بیست و سوم را شب قدر می‌دانند.
این شب دارای اعمال فراوانی است که در کتب دعایی مذکور است. خوابیدن در شب قدر مذموم و شب‌زنده‌داری در آن مستحب است.
بنا بر روایات، روز قدر هم به اندازه شب قدر ارجمند است. دعا و استغفار در شب قدر، وظیفه دانسته شده است و  بر دعا در آن و طلب عافیت از خداوند تأکید شده است.

حکایات اخلاقی(۱)

شیر دادن با وضو:

مرحوم حجة الاسلام دکتر هادی امینی فرزند علامه امینی می گوید:
 مادر بزرگم ( مادر علامه امینی) یک روز آمده بودند منزل ما در نجف.
من مطالبی درباره زندگی علامه از ایشان پرسیدم. مادربزرگم به یکی از نکات عجیبی که اشاره کردند این بود که می گفت:
من بعد از اینکه ایشان متولد شد تا دو سال تمام هیچ وقت بدون وضو به ایشان شیر نمی دادم و هر وقت موقع شیر دادن ایشان می شد مثل اینکه به من القاء می شد و من می رفتم وضو می گرفتم و بعد به ایشان شیر می دادم ، به یاد ندارم بدون وضو به ایشان شیر داده باشم و برکات زیادی در این وضو گرفتن و شیر دادن نصیبم شد.